Son günlerde geçmişte yaşanan pek çok vergisel problemin tahmin edilenin ötesinde bir hızla çözüme kavuştuğunu görüyor, çok mutlu oluyoruz. Bu problemlerin tamamını tek bir merci değil, bir kısmını Maliye, kalan kısmını ise Danıştay çözüyor. Bazılarında geç kalınmış olsa da, bu çözümler iş dünyasının ve iş insanlarımızın önünü açıyor, daha rahat karar almalarını sağlıyor. Bu nedenle de, zaman zaman yazılarımızda “İyi ki Maliye var!” - ”İyi ki Danıştay var!” diyoruz.

Bugünkü konumuzda, Danıştay tarafından son günlerde verilen kararlarla çözüme kavuşturulan bir konu ile ilgili. Uzunca bir süredir konut sektörü ile Maliye arasında ihtilaflara neden olan bu konu, Danıştay tarafından nihayet sonlandırıldı!

Konu tam olarak ne ile ilgili?

Evet, daha fazla merak ettirmeyelim, konu, adi ortaklıklar tarafından inşa edilen konutların ortaklarına satışı halinde KDV iadesi talep edilip edilemeyeceği ile ilgili.

Şimdi diyeceksiniz ki, “konut satışı konut satışıdır, kime yapılırsa yapılsın, adi ortaklık, ortağı dahil istediği kişi ya da şirkete indirimli KDV oranıyla konutu satar, KDV iadesini de alır! Buna ne engel olabilir ki?”.

Teorik olarak haklısınız, ama konu sizin düşündüğünüz kadar kolay değil! Maliye, bugüne kadar adi ortaklıklar tarafından ortaklarına yapılan konut teslimlerini nihai satış olarak değerlendirmedi ve bu şekilde ortaklarına konut teslim eden adi ortaklıkların KDV iade taleplerini reddetti, hala da ediyor. KDV iade talebi reddedilen ortaklıklar ise haklı olarak konuyu yargıya taşıdılar, ilk derece mahkemelerini de kazandılar. Bu konuda Danıştay’dan nihai bir karar çıkmaması, olayın tam olarak netleşmesini engelledi.

Ancak, Danıştay, 2021 yılında verdiği yeni tarihli kararlarıyla konuyu netleştirdi, açıklığa kavuşturdu!

Maliye: Adi ortaklığın ortağına yaptığı satış nihai teslim olmadığından, KDV iadesi talep edilemez!

Evet, Maliye’nin konuyla ilgili görüşü tam olarak böyle! 

Maliye’ye göre, adi ortaklıkların inşa ederek ortaklarına yaptıkları net alanı 150 m2’nin altındaki konut satışlarının, bu konutların daha sonra başkalarına satılma ihtimali olması nedeniyle nihai tüketim amaçlı konut teslimi olarak değerlendirilmesi mümkün bulunmadığından, bu şekilde satılan konutlar nedeniyle yüklenilip indirilemeyen KDV’lerin iade edilmesi mümkün değil. Bu konuda verilmiş çok sayıda özelge bulunuyor (Örneğin, GİB. İstanbul VDB’nin, 30.01.2012 tarih ve B.07.1.GİB.4.34.17.01-KDV.29-340 sayılı Özelgesi).

Maliye’nin bu görüşü Sayıştay’dan da destek buldu!

Şimdi inanmayacaksınız ama, Maliye’nin bu görüşüne Sayıştay’dan da destek geldi.

Sayıştay’ın bu konudaki olumlu görüşü, Gelir İdaresi Başkanlığı 2017 Yılı Denetim Raporu’nda yer alıyor. Söz konusu Raporda, Sayıştay, bu satışların nihai tüketim amaçlı satış olmadığını ve bu nedenle söz konusu satışlar nedeniyle yüklenilen KDV’lerin iade edilmemesi gerektiğini belirterek, Maliye’nin bu görüşü ve uygulamasını onaylamış bulunuyor.

Nitekim, Gelir İdaresi Başkanlığı da, tüm teşkilatına gönderdiği 10 Aralık 2018 tarihli ve 161421 sayılı KDV Genel Yazısı’nda, Sayıştay Raporu’nda yer alan bu görüşün yapılacak KDV iadelerinde dikkate alınmasını, KDV iadelerinin buna göre yapılmasını istedi.

Bu konuda ogunhaber.com adlı internet gazetesinde 19 Aralık 2018 tarihinde yayınlanan “Konut KDV İadesine Sayıştay Vetosu!” başlıklı yazımda, görüşümü şu şekilde ifade etmiştim:

“Ancak, bu görüş ve uygulama son derece yanlış olup, indirimli KDV oranına tabi konut satışlarından doğan KDV iadesinin düzenlendiği KDV Kanunu’nun 29/2. Maddesi ile  bu iadenin usul ve esaslarının düzenlendiği KDV Genel Uygulama Tebliği’nde ortaklara ve ilişkili şirketlere yapılan konut satışlarının teslim sayılmamasını gerektirecek yasal bir düzenleme  bulunmadığından ve bu satışların teslim sayılabilmesi için nihai tüketim amaçlı olarak yapılması gerektiği hususunda bir şart da düzenlenmemiş olduğundan, bu satışlar nedeniyle yüklenilip indirim konusu yapılmayan KDV’lerin de iade edilmesi gerekir.”

İlk derece mahkeme kararları mükellefler lehine!

Maliye’nin yukarıda belirtilen gerekçeyle KDV iade taleplerini reddettiği mükellefler haklı olarak konuyu yargıya taşıdılar. Bu konuda verilen ilk derece mahkeme kararları, beklenildiği gibi mükellefler lehine, Maliye aleyhine. Bu kararların bazılarının özetleri şu şekilde:

“KDV Kanununda davacı adi ortaklığın ortaklarına yaptığı bağımsız bölüm satışlarının teslim sayılmaması gerektiğine dair bir düzenleme bulunmadığından ve bu satışların teslim sayılabilmesi için nihai tüketim amaçlı olarak yapılması gerektiği yönünde bir koşulda öngörülmemiş bulunduğundan, davacı ortaklığın KDV iade talebinin reddedilmesinde hukuka uyarlık bulunmamıştır.” (Ankara 3. Vergi Mahkemesinin 17.12.2015 tarihli ve E.2015/1318, K.2015/2508 sayılı Kararı)

“Şirket ortağına yapılan satışların teslim sayılabilmesi için nihai tüketim amaçlı olarak yapılması gerektiği yönünde mer’i mevzuatta bir koşul öngörülmemiş olduğundan, ortaklığın KDV iade talebinin reddi yönünde tesis edilen işlemde hukuka uyarlık görülmemiştir.” (Ankara 6. Vergi Mahkemesi’nin 05.10.2016 tarihli ve E.2015/1711, K.2016/1467 sayılı kararı)

“KDV Kanununun 2. maddesinde teslim tarif edilirken nihai tüketimden bahsedilmemekle birlikte teslim için aranılan tek koşul tasarruf hakkının devredilip devredilmediğidir. Bu nedenle, davalı idarenin davacı şirketin KDV iadesi talebini, aynı ortaklık yapısına sahip şirkete yaptığı konut tesliminin nihai teslim olmadığı gerekçesiyle reddetmesinde hukuka uyarlık bulunmamaktadır.” (Bursa 2. Vergi Mahkemesi’nin 31.10.2018 tarihli ve E.2017/1312, K.2018/1513 sayılı Kararı)

Maliye süreç devam ederken görüşünü biraz esnetti!

Maliye, 5 Şubat 2021 tarihinden itibaren bu konudaki görüşünü “yapı kullanma izin belgesi bulunan ve tapuda mülkiyet devri gerçekleşen konutlar”la sınırlı olarak biraz esnetmiş bulunuyor (34 Seri No'lu KDV Genel Uygulama Tebliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ). Yani, Maliye bu Tebliğ ile, adi ortaklıklar tarafından inşa edilen ve yapı kullanma izin belgesi bulunan konutların ortaklara tapuda mülkiyet devri yapılmak suretiyle teslimlerinden doğan KDV iadelerinin başkaca bir belge aranılmaksızın yapılmasını uygun görmüş durumda. Yapı kullanma izin belgesi bulunmayan ve tapuda mülkiyet devri yapılmayan konut teslimlerinde ise, bu sorun hala devam ediyor, Maliye bu iade taleplerini reddediyor.

Danıştay’ın Nihai Kararı: Ortağa yapılan satışlar nedeniyle KDV iadesi yapılabilir!

Danıştay, KDV Kanununda ortağa yapılan satışların teslim olarak değerlendirilmeyeceğine dair bir düzenleme bulunmadığından, adi ortaklığın kendi ortaklarına yaptığı konut satışlarının teslim olarak değerlendirilmesi ve KDV iadesinin yapılması gerektiği görüşünde.

Konu hakkında verilen yeni tarihli bazı kararların özeti şu şekilde:

“Adi ortaklık tarafından inşa edilen konutların ortağa fatura düzenlenmek suretiyle satışı ve teslimi, KDV Kanununun 2. maddesinde tanımlanan teslim kapsamına girmektedir. KDV Kanununun 2. maddesinde teslimin tanımı yapılırken nihai tüketimden bahsedilmemekte, tasarruf hakkının devredilmiş olması teslim için yeterli sayılmış bulunmaktadır. Davalı idarenin adi ortaklığın KDV iade talebini, adi ortaklık tarafından ortağına yapılan satışların nihai tüketim amacıyla yapılmadığı, işletmeden çekilmek suretiyle ortağa fatura edilen konutların daha sonra başkalarına satılabileceği dolayısıyla kanuni anlamda bir teslimin söz konusu olmadığı hususlarını gerekçe göstererek reddetmesinde yasaya uyarlık bulunmamaktadır.” (Danıştay 4. Dairesi’nin 15.04.2021 tarihli ve E.2019/4861, K.2021/2287 sayılı Kararı).

“Müteahhit şirketin aynı ortaklık yapısına sahip başka bir şirkete yaptığı konut teslimlerinin nihai tüketim amacını taşımadığı, bu konutların daha sonra başkalarına satılabileceği, dolayısıyla yasal anlamda bir teslimin söz konusu olmadığı iddiasıyla davalı idare KDV iade talebini reddetmiş ise de, KDV Kanununun 2. maddesinde teslimin tanımı yapılırken nihai tüketimden bahsedilmediği, teslim için aranılan tek koşulun tasarruf hakkının devredilip devredilmediği ile ilgili olduğu, bu nedenle, aynı ortaklık yapısına sahip başka bir şirkete yapılan söz konusu konut satışlarının teslim olarak değerlendirilmesinde ve bu teslimler nedeniyle KDV iade talebinde bulunmasında yasaya aykırı bir husus bulunmamaktadır.” (Danıştay 3. Dairesi’nin 16.06.2021 tarihli ve E.2019/5986, K.2021/3159 sayılı Kararı).

Danıştay VDDK’da aynı görüşte, iade yapılabilir!

Danıştay VDDK’da, adi ortaklık tarafından ortağa yapılan konut satışlarının teslim olarak değerlendirilmesi ve KDV iadesinin yapılması gerektiği görüşünde. Yani, bu konuda Danıştay 3 ve 4. Daireleri ile aynı görüşte bulunuyor. Nitekim, bu konuda verdiği Kararın özeti şu şekilde:

“KDV Kanununda teslim, bir mal üzerindeki tasarruf hakkının malik veya onun adına hareket edenlerce alıcıya veya adına hareket edenlere devredilmesi olarak tanımlanmış olup, Kanunda ortağa yapılan satışların teslim olarak değerlendirilmeyeceğine dair herhangi bir düzenleme bulunmamaktadır. Bu nedenle, adi ortaklık ile konut tesliminde bulunduğu ortağı şirket arasında gerçekleşen konut satış işlemlerinin gerçek bir ticari ilişkiye dayalı olmadığı ve muvazaalı olduğu ispat edilmedikçe, ortağa yapılan satışların KDV Kanununun 2. maddesi uyarınca teslim olarak kabul edilmesi gerekir.” (Danıştay VDDK’nın 14.04.2021 tarihli ve E.2019/1201, K.2021/385 sayılı Kararı).

Sonuç olarak;

Danıştay, Maliye ve mükellefler arasında uzunca bir süredir çok sayıda ihtilafa neden olan bir konuyu daha kökünden çözmüş bulunuyor (Sayıştay’ın bu konuda Maliye’ye olan desteğine rağmen). Danıştay’ın bu kararları, hukuka uygun olmasının ötesinde, kişisel görüşümüze göre de son derece doğru ve yerinde. Çünkü, gerek KDV Kanunu’nda ve gerekse KDV Genel Uygulama Tebliği’nde, şirket ortaklarına yapılan konut satışlarının nihai tüketim amaçlı olmadığı ve bu nedenle teslim sayılmaması gerektiğine ilişkin bir düzenleme bulunmuyor. Maliye’nin bu konudaki muvazaa endişesi bir ölçüde anlaşılabilir olmakla beraber, bu hususun Maliye tarafından ayrıca ispat edilmesi de gerekiyor. Sadece muvazaa iddiasıyla mükelleflerin KDV iade taleplerinin reddedilmesi doğru değil.

Bu arada, Maliye’nin bu görüşünü “yapı kullanma izin belgesi bulunan ve tapuda mülkiyet devri gerçekleşen konutlar”la sınırlı olarak mükellefler lehine esnetmiş olması da son derece önemli ve değerli.  ABDULLAH TOLU

https://www.dunya.com/kose-yazisi/adi-ortakligin-ortagina-konut-satisinda-kdv-iade-sorunu-cozuldu/643354

Enflasyon muhasebesinin 2023 yılına ertelenmesine yönelik olarak TÜRMOB tarafından bir çalışma başlatıldı. Bakanlığın, iş dünyasının da desteğini alması halinde TÜRMOB'un erteleme önerisine sıcak baktığı öğrenildi. TÜRMOB başta TOBB olmak üzere iş dünyasını ikna etmek için kolları sıvadı.

T.C.

GELİR İDARESİ BAŞKANLIĞI

İstanbul Vergi Dairesi Başkanlığı

Gelir Kanunları Usul Grup Müdürlüğü 

Sayı : E-11395140-105[VUK-3-349]-720694

Tarih: 14.09.2021

Konu :Serbest bölgede yapılan alımlarda gelen faturanın kaydında serbest bölge işlem formu açılış tarihinin mi kapanış tarihinin mi dikkate alınacağı hk. 

İlgi : 28/05/2021 tarih ... evrak kayıt sayılı özelge talep formunuz.

İlgide kayıtlı özelge talep formunuzda; Şirketinizin serbest bölgede bulunduğu, bir firmadan alış yaptığınız da gelen faturayı serbest bölge işlem formunda ki açılış tarihine göre mi yoksa beyannamenin kapanış tarihine göre mi kayıtlara alınacağı ile yapılan işlemde dönem farklılıklarının oluşması söz konusu olduğu belirtilerek Ba-Bs formlarında bildirimde bulunulurken ne yapılması gerektiği hususunda Başkanlığımızın görüşü talep edilmektedir.

Bilindiği üzere, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 148, 149 ve Mükerrer 257 nci maddelerinin Bakanlığımıza verdiği yetkiye dayanılarak; 350, 362, 381 ve 396 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğleri ile bilanço esasına göre defter tutan mükelleflerin belirli bir haddi aşan mal ve hizmet alımlarını "Mal ve Hizmet Alımlarına İlişkin Bildirim Formu (Form Ba)" ile mal ve hizmet satışlarını ise "Mal ve Hizmet Satışlarına İlişkin Bildirim Formu (Form Bs)" ile bildirmeleri yükümlülüklerine ilişkin açıklamalar yapılmıştır.

396 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinin 1.1.3. bölümünde “... serbest bölgelerde faaliyet gösteren mükelleflerin de Ba-Bs bildirimi verme yükümlülüğü bulunmaktadır. Söz konusu bildirimler, bu mükelleflerin kanuni merkezleri tarafından, merkez ve şube bilgileri birleştirilerek verilecektir. Ancak, kanuni ve iş merkezi yurt dışında olup, münhasıran serbest bölgede şubesi veya temsilciliği bulunan mükellefler, bildirim formlarında merkez bilgilerini dikkate almaksızın yalnızca serbest bölgede faaliyette bulunan şubelerinin mal ve/veya hizmet alış/satışlarını bildireceklerdir” ile 1.2.3. bölümünde “Herhangi bir mal ve hizmet alış veya satışına bağlı olarak, ödemenin gecikmesi ve döviz kurlarının değişmesi suretiyle ortaya çıkan ve fatura düzenlenmek suretiyle alıcıya/satıcıya yansıtılan vade veya kur farkı gelirleri/giderleri de haddi aşması halinde bildirimlere dahil edilecektir”  hükümleri yer almaktadır.

Aynı Tebliğin 3.2.2. bölümünde “İthalat işlemlerinin form Ba ile bildirilmesinde Gümrük Beyannamesi giriş tarihi, ihracat işlemlerinin form Bs ile bildirilmesinde ise, fiili ihracatın gerçekleştiği tarih dikkate alınacaktır. Ayrıca serbest bölgelerde faaliyette bulunan mükelleflerin yurt içine yaptıkları satış işlemlerinin form Bs ile bildirilmesinde serbest bölge işlem formu tarihi ve tutarı dikkate alınacaktır” hükmü yer almaktadır.

Ayrıca, 15.06.1985 tarih ve 18785 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 3218 Sayılı Serbest Bölgeler Kanununun 8. maddesinde “Serbest Bölge ile Türkiye'nin diğer yerleri arasında yapılacak ticaret, dış ticaret rejimine (İthalat - İhracat) tabidir. Serbest bölge ile diğer ülkeler ve serbest bölgeler arasında dış ticaret rejimi uygulanmaz.” açıklamasına yer verilmiştir.

Serbest Bölgede bulunan şubenin Türkiye veya başka bir ülkeden mal veya hizmet alımında (şirketin merkezinden yapılan alışlar dahil) ise Serbest Bölge İşlem Formunda yer alan fiili ithalatın gerçekleştiği tarihin dikkate alınması ve ilgili dönemde merkez tarafından yapılan mal/hizmet alış bilgileriyle birleştirilerek Ba bildirim formuna dahil edilmesi gerekmektedir.

Öte yandan, Serbest Bölgede bulunan şubeden Türkiyeye ya da başka bir ülkeye yapılan mal ve hizmet satışlarının (şirketin merkezine yapılan satışlar dahil) Serbest Bölge İşlem Formunda yer alan Fiili ihracatın gerçekleştiği tarihinin dikkate alınarak ilgili dönemde merkez tarafından yapılan mal/hizmet satışına ait olarak düzenlenen belgelerin de eklenmek suretiyle Bs bildirim formuna dahil edilmesi gerekmektedir. İhracat işlemlerinde ise fiili ihracatın gerçekleştiği tarihin dikkate alınacağı tabiidir.

Ayrıca, malın gümrük sahasına getirildikten sonra kısım kısım ithalatın gerçekleşmesi durumunda her bir işlemin gerçekleştiği tarih dikkate alınarak, Tebliğde belirtilen haddi aşması halinde Ba bildirimine dahil edilecektir.

Yukarıdaki açıklamalar çerçevesinde; ithal ettiğiniz mallar için Kurumunuzca düzenlenecek Ba bildirim formunda gümrük beyannamesi giriş tarihinin, ihraç ettiğiniz mallara ilişkin olarak düzenlenen Bs bildirim formunda fiili ihracatın gerçekleştiği tarihin, serbest bölgede bulunan şubenizden yurtiçinde yaptığınız satış işlemlerinin ise Bs formu ile bildirilmesinde serbest bölge işlem formu tarihi ve tutarının dikkate alınması gerekmektedir.

Bilgi edinilmesini rica ederim.

Her işletmenin kendi şartları vardır. O imkanlara göre asgari ücretli dışında da kendiliğinden bir uzlaşma süreci çıkacaktır. Biz bir araştırma yaptık. Orada çıkan rakamlarda da o var. Patronlar 4 bin lira civarında bir rakam istiyordu. İşçiler de 4 binde yoğunlaşmıştı. Derinlemesine araştırmadan çıkan sonuç şuydu. Biz sosyal barış istiyoruz diyordu. Bu bir dayanışmayı gerektiriyor. Çalışma enerjisi, iş birliği içerisinde çalışma böyle bir dayanışmayı gerektiriyor.

"AGİ DESTEĞİ ORANSAL OLARAK ASGARİ ÜCRETE YANSIDI"

Açık bir şekilde açıklayayım. AGİ aslında bir tip vergi iadesidir. Bir çocukluya, 3 çocukluya bir vergi iadesidir. Biz vergiyi kaldırdığımız için vergi iade etmiyoruz diyelim. 

2825 liralık bir asgari ücret vardı ve bu AGİ ile birlikteydi. 4250 liranın içerisinde de AGi var. Verdiğimiz asgari ücret içerisinde bu AGİ desteği artık herkese var. Oransal olarak asgari ücrete yansıdı.  Asgari ücretli olmayanlar için AGİ uygulaması devam edecek. Daha yukarda maaş alanlar için pozitif bir destek olarak değerlendirebilir. 

TÜM EMEKLİ GRUPLARI İÇİNE ALAN DÜZENLEME 

Bütün emekli grupları içine alan bir düzenleme yapacağız. Ekonomideki dalgalanmaları onları biraz önce bahsettiğim sosyal transferi onlar için de ele alacağız. Memurları söylemem lazım. Biz Memur Sendikalarımız görüşmeler yaptık. Sonra sözleşmeyi yaptık bir konfederasyonumuzla orada vardığımız bir mutabakat var.

Birkaç husus var o da şudur: Eğer enflasyon bizim sözleşmemizde belirlediğimiz ücretin üzerine çıkarsa biz farkı vereceğiz. Bu farkı aynı zamanda bir sosyal transfer olacak düzeyde de gerçekleştireceğiz. Enflasyon diyelim ki yarım puan aştı sosyal refah olarak bunu değerlendireceğiz. Emeklilerimizin en alt düzeydeki emekli maaşında daha yukarılara gidecek şekilde kademeli bir şekilde ele alacağız. Çalışan memurlarımızın enflasyonun üzerinde bir sosyal transfer gerçekleştireceğiz.

"3600 EK GÖSTERGEYİ YILIN İLK AYLARINDA BİTİRİP MECLİS'E SUNACAĞIZ"

Kamu çalışanlarının emeklilik durumlarını, emeklilikteki haklarını güçlendiren bir proje. Açıkladığımız farklı memur maaşlarına göre belirleniyor. Kamu çalışanlarımızın 3600 ek gösterge talebi yıllardır devam ediyor. Bu yılın ilk aylarında bizim tarafımızdan bitirilip Meclis'e sunulur diye düşünüyorum. 

Toplumun toplumsal taleplerini karşılamak mecburiyetindeyiz. Türkiye'nin üretim gücüne dayanarak konuşuyorum. Şimdi bazıları benzetmeler yapıyorlar. "Durum kötüye gidiyor" diyorlar. "Markette bakkalda fiyatlar arttı" diyorlar. Fakat dünyanın yaşadığı bu durumdan ayrışmamız mümkün değil. Gerçekliğin yaşattığı tahribatın gerçek hayata intikal etmesini engellemeliyiz. 

Bizim kendi açımızdan baktığımız zaman şunu görmemiz lazım. Kurdaki artışlar üretimin her yönünü etkiliyor. Bazıları ülkelerdeki asgari ücretleri karşılaştırıyor. Buna bakmamak lazım. Avrupa'da satın alma gücü kişi başı 650 eurodur. Biz de en son yapılan asgari ücret zammıyla buna yaklaştık. Avrupa ülkelerindeki kiralarını Türkiye'deki iyi maaşlı adamın maaşıyla bile ödeyemezsiniz. Almanya'daki kirayı, taksiyi karşılaştıramazsınız. Orada çok fazladır.

Türk devleti sosyal devlet fonksiyonunu en etkin ürettiği dönemde.  Emeklilerde, kamuda çalışanlarda, işçilerde tüm çalışmalarımızı yaparken enflasyonu düşünüyoruz. Türkiye'nin en alt gelir gruplarını kapsayan asgari ücret politikasını ve enflasyonu dikkate alan ve sosyal refahı hedefleyen çalışma şeklimiz var.

"BEYAZ BAYRAKLI İŞLETMELERE POZİTİF AYRIMCILIK YAPACAĞIZ"

Bizim ülkemizde çalışanlar açısından, memurların sendikalaşma oranı yüksek ama işçilerde çok düşük. Dağınık işletmelerden dolayı örgütsüzlük var. Biz öncelikle onları koruduk. Örgütlü çalışanlarımız açısından başka çalışmalarımız var. Biz bir beyaz bayrak uygulaması üzerinde çalıştık. Eğer bir işyerinde sendika varsa, o işyeri kamusal zorunluklarını yerine getiriyorsa bu işyerlerine beyaz bayrak vereceğiz. Pozitif ayrımcılık yapacağız onlara. Bakanlığımızın imzası olacak bu beyaz bayraklarda. Bunlar bizden eğer istihdam için teşvik isterlerse onlara öncelik vereceğiz.

https://www.hurriyet.com.tr/ekonomi/bakan-bilgin-duyurdu-flas-agi-ve-emekli-maasi-aciklamasi-41964227

T.C.

HAZİNE VE MALİYE BAKANLIĞI

İstanbul Vergi Dairesi Başkanlığı

Gelir Kanunları Usul Grup Müdürlüğü

İlgide kayıtlı özelge talep formunuzun tetkikinden; ödeme aracı olarak düzenlediğiniz ancak sonra iade alınan çekin defter kayıtlarında satıcı cari hesabına alacak kaydı işlenirken, çekin verildiği tarihteki döviz kuruna göre mi yoksa çekin iade edildiği tarihteki döviz kuruna göre mi işlem yapılacağı hususunda Başkanlığımız görüşünün talep edildiği anlaşılmaktadır.

213 sayılı Vergi Usul Kanununun;

- 171 inci maddesinde, "Mükellefler bu kanuna göre tutacakları defterleri vergi uygulaması bakımından aşağıdaki maksatları sağlıyacak şekilde tutarlar:

1. Mükellefin vergi ile ilgili servet, sermaye ve hesap durumunu tesbit etmek;

2. Vergi ile ilgili faaliyet ve hesap neticelerini tesbit etmek;

3. Vergi ile ilgili muameleleri belli etmek;

4. Mükellefin vergi karşısındaki durumunu hesap üzerinden kontrol etmek ve incelemek;

5. Mükellefin hesap ve kayıtlarının yardımıyla üçüncü şahısların vergi karşısındaki durumlarını (emanet mahiyetindeki değerler dahil) kontrol etmek ve incelemek.",

- 175 inci maddesinde, "Mükellefler bu kısımda yazılı maksat ve esaslara uymak şartıyla, defterlerini ve muhasebelerini işlerinin bünyesine uygun olarak diledikleri usulu ve tarzda tanzim etmekte serbesttirler. Ancak, Maliye ve Gümrük Bakanlığı; muhasebe standartları, tek düzen hesap planı ve mali tabloların çıkarılmasına ilişkin usul ve esasları tespit etmeye, bunları mükellef, şirket ve işletme türleri itibariyle uygulatmaya ve buna ilişkin diğer usul ve esasları belirlemeye yetkilidir.

Ticaret Kanununun ticari defterler hakkındaki hükümleri mahfuzdur.

Maliye Bakanlığı, muhasebe kayıtlarını bilgisayar programları aracılığıyla izleyen mükellefler ile bu bilgisayar programlarını üreten gerçek ve tüzel kişilerce uyulması gereken kuralları ve bilgisayar programlarının içermesi gereken asgarî hususlar ile standartları ve uygulamaya ilişkin usul ve esasları belirlemeye yetkilidir.",

- 186 ncı maddesinde, "Envanter çıkarmak,  bilânço günündeki mevcutları, alacakları ve borçları saymak, ölçmek, tartmak ve değerlemek suretiyle kesin bir şekilde ve müfredatlı olarak tespit etmektir.

....

Mevcutlar, alacaklar ve borçlar işletmeye dahil iktisadi kıymetleri ifade eder.",

- 192 nci maddesinde, "Bilanço, envanterde gösterilen kıymetlerin tasnifli ve karşılıklı olarak değerleri itibariyle tertiplenmiş hulasasıdır.

Bilanço aktif ve pasif olmak üzere iki tabloyu ihtiva eder.

Aktif tablosunda mevcutlar ile alacaklar (ve varsa zarar), pasif tablosunda borçlar gösterilir.

...",

- 258 inci maddesinde, "Değerleme, vergi matrahlarının hesaplanmasiyle ilgili iktisadi kıymetlerin takdir ve tesbitidir.",

- 259 uncu maddesinde, "Değerlemede, iktisadi kıymetlerin vergi kanunlarında gösterilen gün ve zamanlarda haiz oldukları kıymetler esas tutulur.",

- 280 inci maddesinde, "Yabancı paralar borsa rayici ile değerlenir. Borsa rayicinin takarrüründe muvazaa olduğu anlaşılırsa bu rayiç yerine alış bedeli esas alınır.

Yabancı paranın borsada rayici yoksa, değerlemeye uygulanacak kur Maliye Bakanlığınca tespit olunur.

Bu madde hükmü yabancı para ile olan senetli veya senetsiz alacaklar ve borçlar hakkında da caridir. Bunlardan vadesi gelmemiş senede bağlı alacak ve borçlar, bu Kanunun 281 ve 285'inci maddeleri uyarınca değerleme günü kıymetine icra edilebilir. Ancak senette faiz oranının yazılı olmadığı durumlarda değerleme gününde geçerli olan Londra Bankalar Arası Faiz Oranı (LİBOR) esas alınır."

hükümleri yer almaktadır.

Ayrıca, 516 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinin 4 üncü maddesinde "(1) 20/4/1976 tarihli ve 15565 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan 130 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinde ve 27/12/1998 tarihli ve 23566 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan 217 Seri No.lu Gelir Vergisi Genel Tebliğinde belirtilen hükümler gereğince, değerleme günü itibarıyla Hazine ve Maliye Bakanlığınca kurların ilan edilmediği durumlarda T.C. Merkez Bankasınca ilan edilen kurlar esas alınır.

(2) Bu şekilde yapılacak değerlemelerde efektif cinsinden yabancı paralar için efektif alış kuru (efektif alış kurunun bulunmaması halinde döviz alış kuru), döviz cinsinden yabancı paralar içinse döviz alış kuru uygulanır." açıklamalarına yer verilmiştir.

Diğer taraftan 213 sayılı Kanunun 175 ve mükerrer 257 nci maddelerinin Bakanlığımıza verdiği yetkiye dayanılarak; muhasebenin temel kavramları, muhasebe politikalarının açıklanması, mali tablolar ilkeleri, mali tabloların düzenlenmesi ve sunulması, tekdüzen hesap çerçevesi, hesap planı ve işleyişine ilişkin açıklamalar, 26.12.1992 tarihli ve 21447 mükerrer sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 1 Sıra No.lu Muhasebe Sistemi Uygulama Genel Tebliği ve daha sonra bu konuda yayımlanan diğer Tebliğlerde yapılmış bulunmakta olup, söz konusu Genel Tebliğin "C–Hesap Planı Açıklamaları" bölümünde, "103. Verilen Çekler ve Ödeme Emirleri" hesabına ilişkin olarak; "İşletmenin üçüncü kişilere bankalardan çekle veya ödeme emri ile yapacağı ödemeler bu hesapta izlenir.

İşleyişi:

Kişilere çek ve ödeme emri verildiğinde hesaba alacak; çek ve ödeme emirlerinin bankadan tahsil edildiği anlaşıldığında bu hesaba borç, bankalar hesabına alacak kaydedilir." açıklaması yer almaktadır.

Buna göre, alımlarınıza ilişkin bedelin ödenmesinde ödeme aracı olarak döviz cinsinden düzenlenerek satıcıya verilen çeklerin izlendiği hesabın, değerleme günleri (yıl sonlarında ve geçici vergi dönemlerinde) ve çekin ödemesinin yapıldığı tarihler itibarıyla, Kanunun 280 inci maddesindeki esaslar doğrultusunda yabancı para değerlemesine tabi tutulması ve bu değerleme sonucunda ortaya çıkan kur farkının, gelir veya gider olarak dikkate alınarak ilgili dönem kazancıyla ilişkilendirilmesi gerekmektedir.

Dolayısıyla, somut durumda, geri alındığı belirtilen çekin izlendiği hesapta, çekin geri alındığı tarih itibarıyla bu çeke ilişkin olarak yer alan (yukarıda belirtilen çerçevede yapılmış değerleme işlemleri sonrası oluşmuş) bakiye tutarın, "320. Satıcılar" hesabına aktarılmak suretiyle işlem tesis edilmesi icap etmektedir. Öte yandan alım-satıma ilişkin anlaşmanın TL cinsinden yapılmış olmasının, döviz cinsinden alınan/verilen çeklerin yukarıda bahsedildiği şekilde değerlenmesine bir etkisi olmamakla birlikte, taraflar arasında mutabakata varılan gerçek alacak-borç tutarının kayıtlara geçirilmesini teminen, döviz cinsinden çekin iade edildiği tarih itibarıyla vergi ve muhasebe kaidelerine uygun düzeltme işlemlerinin yapılabileceği tabiidir.

Diğer taraftan, Türk Parası Kıymetini Koruma Hakkında 32 sayılı Kararın 4 üncü maddesine, Türk Parası Kıymetini Koruma Hakkında 32 sayılı Kararda Değişiklik Yapılmasına Dair 85 sayılı Kararın 1 inci maddesiyle eklenen, (g) bendi, "Türkiye'de yerleşik kişilerin, Bakanlıkça belirlenen haller dışında, kendi aralarındaki menkul ve gayrimenkul alım satım, taşıt ve finansal kiralama dahil her türlü menkul ve gayrimenkul kiralama, leasing ile iş, hizmet ve eser sözleşmelerinde sözleşme bedeli ve bu sözleşmelerden kaynaklanan diğer ödeme yükümlülükleri döviz cinsinden ve dövize endeksli olarak kararlaştırılamaz." hükmüne amir olup, söz konusu hükmün kapsamı ise muhtelif Genel Tebliğlerle değişik Türk Parası Kıymetini Koruma Hakkında 32 Sayılı Karara İlişkin Tebliğ (Tebliğ No: 2008-32/34)'in "Döviz Cinsinden ve Dövize Endeksli Sözleşmeler" başlıklı 8 inci maddesi yeniden düzenlenmek suretiyle belirlenmiştir. Somut durumdaki alım-satım işleminin bahse konu düzenleme karşısındaki durumuna ilişkin olarak Bakanlığımız Finansal Piyasalar ve Kambiyo Genel Müdürlüğü bilgisine başvurulması uygun olacaktır.

Bilgi edinilmesini rica ederim.

(*)     Bu Özelge 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 413.maddesine dayanılarak verilmiştir.

(**)   İnceleme, yargı ya da uzlaşmada olduğu halde bu konuya ilişkin olarak yanlış bilgi verilmiş ise bu özelge geçersizdir.

(***) Talebiniz üzerine tayin edilmiş olan bu özelgeye uygun işlem yapmanız hâlinde, bu fiilleriniz dolayısıyla vergi tarh edilmesi icap ederse, tarafınıza vergi cezası kesilmeyecek ve tarh edilen vergi için gecikme faizi hesaplanmayacaktır.

T.C.

HAZİNE VE MALİYE BAKANLIĞI

İstanbul Vergi Dairesi Başkanlığı

Gelir Kanunları Usul Grup Müdürlüğü

İlgide kayıtlı özelge talep formunuzda; araç kiralama faaliyeti ile iştigal ettiğiniz belirtilerek faaliyetinizde kullanmak üzere aldığınız her aracı vergi dairesine dilekçe ile bildirme zorunluluğunuzun bulunup bulunmadığı, söz konusu araçların Defter Beyan Sisteminde kayıtlarınızda demirbaş olarak kayıt edilip edilmeyeceği, her araç için amortisman ayrılıp ayrılmayacağı hususlarında Başkanlığımız görüşü talep edilmektedir.

(1) 213 sayılı Vergi Usul Kanununun, "Mükellefin Ödevleri" başlıklı ikinci kitabının 153 ila 170 inci maddeleri arasında; işe başlama, adres değişiklikleri, iş değişiklikleri, işletmede değişiklik, işi bırakma, bina ve arazideki değişikliklerin vergi dairesine bildirilmesi gerektiğine ilişkin hükümlere yer verilmiştir.

Öte yandan mezkur Kanunun,

- 156 ncı maddesinde, "Ticari, sınai, zirai ve mesleki faaliyette iş yeri; mağaza, yazıhane, idarehane, muayenehane, imalathane şube, depo, otel, kahvehane, eğlence ve spor yerleri, tarla, bağ, bahçe, çiftlik, hayvancılık tesisleri, dalyan ve voli mahalleri, madenler, taş ocakları, inşaat şantiyeleri, vapur büfeleri gibi ticari, sınai, zirai veya mesleki bir faaliyetin icrasına tahsis edilen veya bu faaliyetlerde kullanılan yerdir,"

- 158 nci maddesinde; "İşe başladıklarını bildiren mükelleflerden

1. Yeni bir vergiye tabi olmayı;

2. Mükellefiyet şeklinde değişikliği;

3. Mükellefiyetten muaflığa geçmeyi;

gerektirecek surette işlerinde değişiklik olanlar, bu değişiklikleri vergi dairesine bildirmeye

mecburdurlar."

- 159 uncu maddesinde; "Aynı teşebbüs veya işletmeye dahil bulunan iş yerlerinin sayısında vukua gelen artış veya azalışları mükellefler vergi dairesine bildirmeye mecburdurlar.",

- 168 inci maddesinde; "Gerçek kişilerde işe başlama bildirimleri, işe başlama tarihinden itibaren on gün içinde kendilerince veya 1136 sayılı Avukatlık Kanununa göre ruhsat almış avukatlar veya 3568 sayılı Kanuna göre yetki almış meslek mensuplarınca, şirketlerin kuruluş aşamasında işe başlama bildirimleri ise işe başlama tarihinden itibaren on gün içinde ticaret sicili memurluğunca ilgili vergi dairesine yapılır. Şirketlerin işe başlama bildirimleri dışında yapılacak bildirimler ile işi bırakma ve değişiklik bildirimleri, bildirilecek olayın vukuu tarihinden itibaren bir ay içerisinde mükellef tarafından vergi dairesine yapılır.

…"

hükümlerine yer verilmiştir.

Bunun yanı sıra, vergi mevzuatımızda, yük ve yolcu taşımacılığı yapmakta olan mükellefler için yük/yolcu taşımak amacıyla tasarlanmış olan taşıtların her biri ayrı bir şube olarak değerlendirilmektedir.

Buna göre, araç kiralama faaliyetinize ilişkin olarak satın aldığınız araçların, işletmenizin ana faaliyet konusu haricinde kullanılmaması ve ücret karşılığında yolcu veya eşya taşımacılığı faaliyetinde bulunulmaması kaydıyla, bu araçların alım ve satımının vergi dairesine bildirilmesi gerekmemektedir.

(2) Mezkur Kanunun;

- 189 uncu maddesinde, "Üzerinden amortisman yapılan kıymetler ve bunların amortismanları aşağıda yazılı şekillerden herhangi biri ile gösterilir:

1. Envanter defterinin ayrı bir yerinde;

2. Özel bir amortisman defterinde;

3. Amortisman listelerinde.

Amortisman kayıtları, amortismana başlandığı tarihten itibaren her yılın amortismanı ayrı ayrı gösterilmek şartiyle birbirine bağlanır. İşletmeye yeniden giren iktisadi kıymetlerle bunların amortismanlarının evvelki yıllara ait kayıtlarda devam ettirilmesi caizdir.

Amortisman defteri veya listelerinin kayıtları envanter kaydı hükmündendir. Yukarıdaki esaslara göre kayıtlarda gösterilen iktisadi kıymetlere ait değerler envanter defterine toplu olarak geçirilebilir."

- 194 üncü maddesinde, "İşletme hesabının sol tarafını gider, sağ tarafını hasılat kısmı teşkil eder.

1. Gider kısmına: Satın alınan mallar veya yaptırılan hizmetler karşılığında ödenen veya borçlanılan paralar ve işletme ile ilgili diğer bütün giderler;

2. Hasılat kısmına: Satılan mal bedeli veya yapılan hizmet karşılığı olarak tahsil edilen paralarla tahakkuk eden alacaklar ve işletme faaliyetinden elde edilen diğer bütün hasılat;

kaydolunur.

Gayrimenkuller ve tesisat gibi amortismana tabi olan kıymetler işletme hesabına intikal ettirilmez. Şu kadar ki, 189 uncu maddeye göre amortisman kaydı tutulmak şartıyla bu kıymetler üzerinden her yıl ayrılan amortismanlar gider kaydolunabilir...",

- 269 uncu maddesinde, "İktisadi işletmelere dahil bilumum gayrimenkuller maliyet bedelleri ile değerlenir:

Bu kanuna göre, aşağıdaki yazılı kıymetler gayrimenkuller gibi değerlenir:

1. Gayrimenkullerin mütemmim cüzüleri ve teferruatı;

2. Tesisat ve makinalar,

3. Gemiler ve diğer taşıtlar,

4. Gayrimaddi haklar."

- 313 üncü maddesinde "İşletmede bir yıldan fazla kullanılan ve yıpranmaya, aşınmaya veya kıymetten düşmeye maruz bulunan gayrimenkullerle 269'uncu madde gereğince gayrimenkul gibi değerlenen iktisadi kıymetlerin alet, edavat, mefruşat, demirbaş ve sinema filmlerinin birinci kısmındaki esaslara göre tespit edilen değerinin bu Kanun hükümlerine göre yok edilmesi amortisman mevzuunu teşkil eder."

hükümlerine yer verilmiştir.

Diğer taraftan, serbest meslek erbabı, işletme hesabı esasına göre defter tutan mükellefler ile basit usule tabi olan mükelleflerin kayıtlarının elektronik ortamda tutulması ve bu kayıtlardan hareketle defterlerinin elektronik ortamda oluşturulması ve saklanmasına yönelik olarak 17/12/2017 tarih ve 30273 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 486 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile Defter-Beyan Sisteminin uygulamasına ilişkin usul ve esaslar belirlenmiştir.

Söz konusu Genel Tebliğin 9 uncu maddesinin birinci fıkrasında Defter-Beyan Sistemi üzerinden; işletme defteri, çiftçi işletme defteri, serbest meslek kazanç defteri, amortisman defteri, envanter defteri, damga vergisi defteri, ambar defteri ile bitim işleri defterlerinin elektronik ortamda tutulabileceği belirtilmiş olup, üçüncü fıkrasında "Mükellefler, üzerinden amortisman ayrılan kıymetler ile bunların amortismanlarını, Sistem üzerinden tutacakları envanter defterinde, amortisman defterinde veya amortisman listesinde gösterebilecektir." açıklamalarına yer verilmiştir.

Ayrıca, Gelir İdaresi Başkanlığının internet sitesinde yayımlanan "Defter-Beyan Sistemi Kılavuzu"nun  "Sabit Kıymet Yönetimi" başlıklı 12'nci bölümünde; amortismana tabi iktisadi kıymetlere ilişkin işlemlerin, 1/1/2019 tarihinden itibaren zorunlu olarak Sistemde yer alan "Sabit Kıymet Yönetimi" menüsü üzerinden takip edileceği belirtilmiş olup devamında ise uygulamanın tatbikine ilişkin açıklamalara yer verilmiştir.

Buna göre, araç kiralama faaliyetinize ilişkin olarak satın aldığınız araçlarınız için yukarıda yer verilen hüküm ve açıklamalar çerçevesinde, aktifleştirme ve amortisman işlemlerini "Defter-Beyan Sistemi Kılavuzu"nun "Sabit Kıymet Yönetimi" bölümünde yer verilen açıklamalar doğrultusunda yerine getirmeniz gerekmektedir.

Bilgi edinilmesini rica ederim.

(*)     Bu Özelge 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 413.maddesine dayanılarak verilmiştir.

(**)   İnceleme, yargı ya da uzlaşmada olduğu halde bu konuya ilişkin olarak yanlış bilgi verilmiş ise bu özelge geçersizdir.

(***) Talebiniz üzerine tayin edilmiş olan bu özelgeye uygun işlem yapmanız hâlinde, bu fiilleriniz dolayısıyla vergi tarh edilmesi icap ederse, tarafınıza vergi cezası kesilmeyecek ve tarh edilen vergi için gecikme faizi hesaplanmayacaktır.

T.C.

GELİR İDARESİ BAŞKANLIĞI

Sakarya Vergi Dairesi Başkanlığı

Gelir Kanunları Grup Müdürlüğü

İlgide kayıtlı özelge talep formunuzda, 1/4/2018 tarihinde … ferdi işletmenizi … Ltd. Şti'ye devrettiğiniz, şahıs firması olduğunuz dönemde … Orman İşletme Müdürlüğü'ne borcunuz karşılığında teminat mektubu kullandığınız, vadesinin … Ltd. Şti. olduğunuz döneme denk geldiği, teminat mektubunun vadesi geldiğinde uzatma talebinde bulunduğunuz ve bunun sonucunda uzatma faizi adı altındaki faturanın şahıs firmanız olan …'a düzenlendiği belirtilerek, … adına düzenlenen faturanın … Ltd. Şti. kayıtlarına alınıp alınamayacağı hususunda Başkanlığımız görüşü istenilmektedir.

193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun mükerrer 81 inci maddesinin birinci fıkrasının (2) numaralı bendinde, kazancı bilanço esasına göre tespit edilen ferdi bir işletmenin bilançosunun bir sermaye şirketine aktif ve pasifiyle bütün halinde devrolunması, devralan şirketin bilançosuna aynen geçirilmesi ve devredilen ferdi işletmenin sahip veya sahiplerinin şirketten, devir bilançosuna göre hesaplanan öz sermayesi tutarında ortaklık payı alması (Bu ortaklık payını temsil eden hisse senetlerinin nama yazılı olması şarttır.) halinde değer artışı kazancı hesaplanmayacağı, vergileme yapılmayacağı hükme bağlanmıştır.

Bu hükme göre, ticari kazancı bilanço esasına göre tespit edilen bir şahıs işletmesinin aktif ve pasifiyle bir limited şirkete devredilmesi ve söz konusu maddede yer alan koşulların sağlanması durumunda bu devir nedeniyle değer artışı kazancı hesaplanmayacak ve vergilendirme yapılmayacaktır. Ayrıca, ferdi işletmenin devir tarihi itibarıyla sonuç hesapları çıkartılmak ve kapanış işlemleri yapılmak suretiyle tespit edilen ferdi işletme bilançosu, aktif ve pasifiyle bütün halinde sermaye şirketinin bilançosuna aynen geçirilmesi gereken bilançodur.

Diğer taraftan, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 161 inci maddesinde, "Vergiye tabi olmayı gerektiren muamelelerin tamamen durdurulması ve sona ermesi işi bırakmayı ifade eder.

İşlerin her hangi bir sebep yüzünden geçici bir süre için durdurulması işi bırakma sayılmaz." hükümleri yer almaktadır.

Bu hükme göre, bir şahıs işletmesinin aktif ve pasifiyle bir limited şirkete devredilmesi durumunda şahsi sorumluluk altında yürütülen faaliyet son bulacağından bu durumun şahıs işletmesi açısından işi bırakma olarak kabul edilmesi gerekmektedir.

Bunun yanı sıra, Vergi Usul Kanununun 227 nci maddesinin birinci fıkrasında, "Bu Kanunda aksine hüküm olmadıkça bu Kanuna göre tutulan ve üçüncü şahıslarla olan münasebet ve muamelelere ait olan kayıtların tevsiki mecburidir." hükmü yer almakta olup, söz konusu kayıtların ise esas itibariyle mezkûr Kanun ve ilgili ikincil mevzuatta düzenlenen belgelerden uygun olanı ile tevsik edilmesi gerekmektedir.

Ayrıca, üçüncü şahıslarla olan münasebet ve muamelelere ait kayıtların tevsikine ilişkin belgelerin mükellef adına düzenlenmesi icap etmekte olup, aksi halde yapılan harcamanın/giderin gider/maliyet olarak dikkate alınabilmesi veya kazancın tespitinde indirim konusu yapılabilmesini teminen kayıtların tevsikinde kullanılabilmesi mümkün değildir.

Diğer taraftan, sermaye şirketi tescil ile tüzel kişilik kazandığından sermaye şirketi tüzel kişilik kazanıncaya kadar geçecek süredeki faaliyetlerin şahıs işletmesi adına düzenlenecek belgelerle tevsik edilmesi ve şahıs işletmesinin kanuni defter ve belgeleri üzerinden yürütülmesi, dolayısıyla, tescil tarihine kadar olan döneme ait işlemlerin şahıs işletmesinin defterlerine kaydedilmesi, tescil tarihi itibarıyla da sermaye şirketi adına mükellefiyet tesisinin yapılması ve tescil tarihinden sonra yapılan işlemlerin, sermaye şirketi adına düzenlenecek belgelerle tevsik edilerek sermaye şirketine ait kanuni defterlere intikal ettirilmesi icap etmektedir.

Bu bağlamda, ferdi işletmeden limited şirkete dönüşme işleminde ferdi işletme açısından işi bırakma gerçekleştiğinden ve bu dönüşme nevi (tür) değişikliği olarak kabul edilemeyeceğinden, bu kapsamda … adına düzenlenen, uzatma faizine ilişkin faturanın şirketiniz kayıtlarına intikal ettirilerek ilgili dönem kazancınızın tespitinde gider olarak dikkate alınması mümkün bulunmamaktadır.

Bilgi edinilmesini rica ederim.

 (*)     Bu Özelge 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 413.maddesine dayanılarak verilmiştir.

(**)   İnceleme, yargı ya da uzlaşmada olduğu halde bu konuya ilişkin olarak yanlış bilgi verilmiş ise bu özelge geçersizdir.

(***) Talebiniz üzerine tayin edilmiş olan bu özelgeye uygun işlem yapmanız hâlinde, bu fiilleriniz dolayısıyla vergi tarh edilmesi icap ederse, tarafınıza vergi cezası kesilmeyecek ve tarh edilen vergi için gecikme faizi hesaplanmayacaktır.